Hoera, het is weer zomer! Tijd voor boeken, denkwerk en plannenmakerij. ‘Even tijd voor jezelf’. ‘De batterijtjes opladen’. ‘Lekker helemaal weg’. Als ik aan mensen vertel wat voor boeken ik lees, vragen ze me of dat voor mij nou ontspanning is. Mijn boekenkast staat vol met ‘managementboeken’. Over persoonlijke ontwikkeling en persoonlijk leiderschap. Tja, dat is nou eenmaal mijn hobby. Zo vragen mensen mij ook vaak waar ik de tijd en energie vandaan haal om al die blogs te schrijven. Is ook mijn hobby. En als ik dan in de vakantie een mail reply krijg ik zelfs verwijtend een mail terug dat ik moet stoppen met werken omdat ik vakantie heb. Ja, maar wat als mijn werk nou ook mijn hobby is?
Maar goed. Vakantie geeft mij naast het bijhouden van mijn mail ook tijd voor het lezen van boeken. Ik heb mijn tweede boek uit. ‘Onbeperkt Houdbaar’ van Jeroen Busscher. Ik kondigde ‘m al aan in mijn vorige blog. Eerst: wat een aanrader. Dit boek zou echt iedereen moeten lezen.
Heel erg kort door de bocht samengevat komt het er op neer dat je door alleen ergens heel goed in te zijn niet per definitie lang succesvol zult blijven. Sterker nog, doordat ontwikkelingen doorgaan, wordt jouw expertise hoogstwaarschijnlijk binnen korte tijd ingehaald door nieuwe kennis of door arbeiders met een lager loon dan het jouwe.
In beweging blijven is dus het devies.
Nu had ik mijn LinkedIn-kop vorig jaar al aangepast naar ‘Voortdurend ontwikkelen bij Ordina’. Niet alleen houd ik me bezig met voortdurende ontwikkeling van mensen, projecten en organisaties, ook ben ik altijd bezig met de ontwikkeling van mezelf. Zo wordt mijn onrustige bestaan van een probleem ineens een oplossing! Omdenken zonder dat ik er bij nadacht!
Ik maak me wel eens zorgen. Dan vraag ik me af waar ik nou echt goed in ben. Dat ik altijd alleen maar dingen ‘er bij’ doe. Dat ik van de ene naar de andere afdeling, klant of expertise hop. Dat ik nooit ‘van de inhoud’ ben. Ik zet iets op, vreet me in, draag het over en ga er vandoor. Helemaal geen probleem, zegt Busscher. Het gaat om het verbinden van kennis, het verbinden van mensen en weten wat er aan de hand is in de wereld. Als je daar op de juiste manier mee om gaat, ben en blijf je succesvol.
Goh, komt dat even mooi uit.
De laatste tijd krijg ik wel eens de vraag hoe ik toch ben gekomen waar ik nu sta. Tot aan een sollicitant die mij bewonderend aankeek en zei: “Jij hebt al wel veel bereikt, hè? Jij bent wel succesvol.”. Daar was ik een beetje door verrast. Ik heb uitgelegd dat ik in zoverre succesvol ben dat ik er altijd voor zorg dat ik leuke dingen doe. Dingen die ik leuk vind. Geen dingen die logisch zijn als vervolgstap, geen dingen die voor de hand lagen, geen dingen waarvoor ik gevraagd ben. En dat is allemaal geen toeval natuurlijk. Geluk dwing je af, zegt men weleens. In carrières is dat zeker zo. Als niemand weet wat je kunt en wilt, gaat niemand jou de mogelijkheid geven dat te gaan doen. Laat staan als je dat zelf niet weet.
Te vaak hoor ik mensen zeggen dat ze eigenlijk iets anders zouden willen, maar dat ze daar de ervaring niet voor hebben. Ze denken dat anderen denken dat ze dat niet kunnen. Terwijl ze zelf wel vinden dat ze het kunnen.
Of mensen die overwerken omdat ze denken dat anderen denken dat ze een bepaalde hoeveelheid werk moeten doen in die week. Naar die meeting om 7.30 of 17.30 gaan omdat die nou eenmaal om die tijd gepland was.
Of dat ze dan maar manager (of consultant, of projectmanager, of wat dan ook) worden omdat dat nou eenmaal een logische stap is.
Je doet iets omdat je denkt dat anderen denken dat jij denkt dat dat leuk is.
Als je gaat denken dat andere mensen iets denken, gaat het mis. Stress, burn-out, relatieproblemen, RSI… Allemaal omdat je niet jezelf bent.
Misschien trek ik ‘m te ver door, maar afgelopen week heeft Robin Williams een einde aan zijn leven gemaakt. Hij leed aan depressies en alcoholverslaving. De man die altijd grappig was, gekke bekken op zette en vol energie was. Al die tijd had hij een masker op. Nooit was hij zichzelf.
Ga dus geen dingen doen waar je zelf niet achter staat. Maak geen probleem van een gegeven. Zoek naar de mogelijkheid van dat gegeven. Heb je een hekel aan paarden, word geen ridder. Of, zoals theoloog Reinhold Niebuhr schreef: “God, geef mij de rust om te accepteren wat onveranderlijk is. Geef mij de moed om te veranderen wat mogelijk en noodzakelijk is. En geef me de wijsheid om het verschil te zien.”.
En accepteer dat verandering bij de huidige tijdgeest hoort. Als je telkens afgeleid wordt van je werk, is die afleiding misschien wel je werk. Door de veelheid aan informatie en de kloksnelheid van ‘de markt’ hoort bijsturen bij het plan. Als er überhaupt een plan is. Liever niet, zelfs. Want dat is toch achterhaald tegen de tijd dat de inkt droog is.
En zoals Scott Dinsmore in zijn TEDx-talk (must-see!) zegt: jongeren besteden meer tijd aan het uitkiezen van hun TV-set in hun studentenhuis, dan aan het kiezen van hun studierichting. Dus wat heeft je nu gebracht waar je nu bent?
En veranderen van functie of zelfs werkgever is helemaal geen rare stap. Weet je nog hoe je ooit aan je huidige baan bent gekomen? En lijkt die nog op die rol waarvoor je solliciteerde? Nee? Natuurlijk niet! Ja!? Wegwezen! Je wordt binnenkort geoutsourced!
Goed.
Naar de bottom line dan maar. Want hier kan ik nog even over doorratelen. Ik vind dus dat je niet al te vast op je plek moet zitten. Dat je veel egoïstischer en arroganter moet zijn. Je moet doelen hebben, maar die niet koste wat het kost willen nastreven. En dat ik vind dat je moet doen wat je leuk vindt, dat wist je nou wel.
Maar dat je dat allemaal dus niet alleen moet doen om verder te komen, dat wilde ik nog even uitdiepen. Niet weten wat je leuk vindt, daar niet mee bezig zijn en je daardoor niet ontwikkelen kan betekenen dat je niet alleen met niet leuk werk komt te zitten, maar zelfs zonder werk. En iets doen wat iemand anders leuk vindt leidt alleen maar tot gezondheidsproblemen.
Maar goed, het is jouw leven.
En als ik dit dan terug lees en zie hoeveel linkjes ik naar vorige blogs heb gemaakt heb ik aan de ene kant medelijden met de lezer die ze allemaal aanklikt en denk ik aan de andere kant dat ik het best wel eens ben met meneer Busscher.
Groeten,
Frank
Deze post (of een bewerking daarvan) is onderdeel van mijn boek ‘En nu jij!’. Klik hier voor meer info.
