“Er bestaat niet zoiets als een gratis lunch”, zei een collega van mij altijd. Voor niets gaat immers enkel de zon op. Dit geldt ook voor jouw ontwikkeling. Het zal niet over rozen gaan en zelfs als dat wel zo is, is het een ‘bumpy ride’.
De geboortes van mijn kinderen waren twee van de mooiste gebeurtenissen in mijn leven. Maar als ik terugdenk aan die gebeurtenissen zelf kan ik niet zeggen dat dat nou echt heel plezierig was. Vanuit het perspectief van genot scoren ze niet hoog. De hulpeloosheid, de pijn op het gezicht van mijn vrouw, het gedoe… Toch leverde het twee keer een grote liefde op. Twee geluksmormels. Al het positieve komt via iets negatiefs. En andersom.
Van lekker eten word je dik (of erger). Van roken ga je dood. Zelfs als ik ‘s avonds in bed lig en ik lig heel lekker weet ik dat als ik zo blijf liggen ik de volgende ochtend wakker word met pijn in mijn rug.
Wil je een succesvolle blogger worden zal je offers moeten brengen. Ook al heb je een hekel aan social media, zonder een selfie, gegarneerd met een flinke dosis hashtags op instagram op zijn tijd ga je je doel niet bereiken. Het bloggen zelf moet vanzelf gaan en daarbinnen moet je je eigen stijl hebben, je hart volgen, je passie erin leggen en al die andere wijze adviezen opvolgen. Maar daar bij komen allemaal andere randzaken die mogelijk maken dat je kunt doen wat je wil doen.
Je maakt keuzes op basis van wat voor jou belangrijk is. Over wat voor jou belangrijk is maak je je maximaal druk, en het interesseert je niks wat anderen daar van vinden.
En dat moet ook. Want: we zijn rare dieren. Als we ons niet druk maken over wat we belangrijk vinden gaan we ons druk malen over dingen die niet belangrijk zijn. We moeten nu eenmaal iets te zeuren hebben. Je kan je maar beter druk maken over dingen die relevant zijn, anders besteed je al je energie aan onbelangrijke dingen.
De tegenslagen die je tegenkomt stamp je plat, je brengt offers en je haalt voortdurend je schouders op. Jij hebt een doel. Jij gaat ergens heen. Niets of niemand gaat je tegenhouden. En jijzelf al helemaal niet. Om alle onbelangrijke andere dingen maak je je niet druk.
Het gaat net zoveel over de keuzes die je wil maken als wat je er voor over hebt om je doelen te bereiken. De prijs die je bereid bent te betalen.
Die prijs houdt ook in dat je je soms anders moet voordoen dan hoe je werkelijk bent. Doen wat je leuk vindt betekent vaak ook leuk doen, maar misschien ben je helemaal niet leuk. Je moet aardig gevonden worden door bepaalde mensen en misschien ben je helemaal niet aardig. Helemaal jezelf zijn betekent vaak dat je helemaal niet jezelf moet zijn. Soms.
Bijkomend voordeel van het maken van je eigen keuzes is dat het je eigen keuzes zijn. Je krijgt niet het hulpeloze gevoel dat je van alles tegen je wil wordt opgedrongen. Je kunt niet in de slachtofferrol vallen. Je eigen problemen kiezen geeft je het gevoel van eigen verantwoordelijkheid en eigen regie, het geeft je macht. Dat is goed voor je zelfvertrouwen en je geluksgevoel.
Ik wil het liefst fulltime trainer, spreker en auteur zijn. De meeste mensen die dat doen zijn werken voor zichzelf. Maar ik wil geen onzeker inkomen, geen eenzaam eenpittersbestaan, geen monotoon leven van dag in dag uit hetzelfde verhaal opdreunen en niet continu bezig zijn met het leuren langs deuren om mijn producten aan de man te brengen. Om vervolgens facturen te maken, de administratie bij te houden en mijn geld vier keer na te bellen.
Ik wil de bijbehorende prijs niet betalen. Dus ik wil het hele plaatje niet. Maar het halve plaatje bestaat niet. Dus moet ik mijn droom bijstellen. Er horen dus elementen bij die gaan over inkomen, collega’s of team en variatie. Jouw droom moet al die elementen bevatten om het niet bij een droom te laten.
Als jouw prijs, jouw problemen, jouw oplossing zijn, dan ga je je doelen bereiken. Als naar de sportschool gaan leuk is, krijg jij een beach body. Simpel. Als jij niet van hard werken houdt, word je waarschijnlijk niet rijk. Helemaal niet erg, zeker voor jou niet, want dat wilde je waarschijnlijk diep vanbinnen toch al niet echt.
Het komt neer op de vreselijke ‘het gaat om de reis, niet om de bestemming’. Een bergbeklimmer beklimt geen berg omdat hij naar de top wil, maar omdat hij van klimmen houdt.
Door het maken van je eigen keuzes, het nemen van verantwoordelijkheid voor wat er gebeurt en het kiezen van je reactie heb je de regie en bepaal jij of je je doelen haalt, naar je waarden leeft en dus de grootste kans maakt om gelukkig te worden.
Inderdaad, de grootste kans. Helaas biedt niets in dit boek enige garantie. Hoogstwaarschijnlijk ga je je beter voelen als je alles uit dit boek toepast. Maar misschien wel niet. Misschien word je er zelfs wel doodongelukkig van omdat al deze dingen helemaal niet bij jouw waarden passen. Stop er dan zo snel mogelijk mee. Lees niet verder. Gooi het boek bij het oud papier of geef het aan iemand bij wie het wel past. Maak je eigen keuze wat je wel en niet aanneemt en gaat toepassen. Dat is jouw, en alleen jouw verantwoordelijkheid. Je kunt anderen de schuld geven, maar je schiet er niets mee op.
Hoe meer je naar zekerheid zoekt, hoe onzekerder en labieler je wordt. Hoe meer je het oneens bent met het verleden, hoe meer je je opstelt als slachtoffer, hoe meer je je zorgen maakt.
Hoe beter je omarmt dat je niet alles weet en je onzekerheid accepteert, hoe beter je je er bij voelt. Hoe meer je accepteert dat dingen gebeuren, dat je niet alles kan en dat je fouten maakt, hoe meer kans je hebt om gelukkig te worden.
Groeten,
Frank
Gerelateerde blogs:
Over het gedrag en de mindset van een regisseur
Over slachtoffer zijn of de regie nemen
Over dat je niet alles kan (maar denkt van wel)
Over de onzin die je leven zin geeft
Deze post (of een bewerking daarvan) is onderdeel van mijn boek ‘En nu echt!’. Klik hier voor meer info.
