Het is alweer anderhalf jaar geleden dat ik mij intellectueel liet verwennen in San Francisco op Dreamforce, de jaarlijkse ‘feestweek’ van Salesforce. Op dit fantastische seminar in deze fantastische stad draaide het niet alleen maar om software. Ik leerde ook veel over veel minder tastbare dingen. Over leven in het heden, de ‘power of now’, tot aan meditatie aan toe. De keynotes van Arianna Huffington (oprichtster en hoofdredacteur Huffington Post) in gesprek met Eckhart Tolle (schrijver en leraar), maar ook de door Klaus Schwab (oprichter en voorzitter van het World Economic Forum) geïntroduceerde (toen nog) Senator Hillary Clinton brachten me kort na de conferentie al aan het denken, wat ontaardde in een blog over succesvol worden door je eigen rol te spelen in het heden.
De laatste maanden ben ik me verder aan het verdiepen in deze onderwerpen, die aan het andere uiteinde staan van ‘stress’ in het spectrum. Mijn laatste blog was er al een resultaat van, over uit gaan in plaats van altijd aan.
Nu een jaar geleden mocht ik in Cambridge de masterclass ‘True Leadership’ volgen. Geluksprofessor Patrick van Hees vertelde me dat geluk ‘DOM’ is. Je hebt Doelen nodig om naar uit te kijken, Oplaadpunten om bij te tanken en Mensen om je geluk mee te delen. Nu is geluk niet het tegenovergestelde van stress, maar heel gelukkig word je nooit als je heel gestresst bent in ieder geval. Aan de andere kant, het kost je best wat om je doelen te stellen en bij te werken, je oplaadpunten niet te ‘herprioriteren’ en je familie, vrienden en kennissen de aandacht te geven die ze verdienen.
Na een weekend dat één groot oplaadpunt was, schreef ik vorig jaar een blog over egoïstische zelfdiscipline. De Masterclass in Cambridge was trouwens het grootste oplaadpunt van mijn leven. Een lyrische blog over een aanrader die ik iedereen gun was dan ook het resultaat.
Patrick van Hees legt in onderstaand filmpje zelf uit hoe hij de werking van geluk ziet.
Via Blendle las ik begin dit jaar een artikel uit het AD over multitasken en hoe dat er alleen maar voor zorgt dat je heel veel dingen heel slecht doet en vervolgens eindigt met een onvoldaan gevoel. “Stop met multitasken”, zegt Theo Compernolle, neuropsychiater, stressexpert en auteur van Ontketen je brein. Het voelt superproductief, heel veel dingetjes doen. Ieder appje of mailtje geeft een heel klein geluksgevoel door een shotje dopamine, aldus Compernolle. Hierdoor wil je meer, maar iedere afleiding vertraagt het eindresultaat. Twee dingen tegelijk doen duurt twee keer zo lang als twee dingen achter elkaar. Bovendien ben je door het constante schakelen continu in de survivalmodus. Snel reageren op stimuli houdt je hersenen in een paraatstand waardoor je uitstekend in staat bent snelle beslissingen te nemen, maar nooit écht nieuwe dingen kunt bedenken. Je hebt rust nodig. Fysieke rust, maar zeker ook mentale rust, zoals Patrick van Hees zijn oplaadpunten onderdeel heeft gemaakt van zijn recept voor geluk.
Een artikel in de Gezondheidskrant een jaar geleden gaat in op de vraag waarom een burn-out zo lang duurt. Er wordt met name ingegaan op de fysieke, biologische en bio-psychologische achtergronden ervan. Het komt heel plat gezegd neer op een tekort aan oplaadpunten. Te weinig luisteren naar jezelf. En uiteindelijk gaat je lijf je tegenhouden. Dat kan zover gaan dat je fysiek niet meer je bed uit kunt komen.
Zelf beleef ik veel van mijn creatieve momenten als ik de hond uitlaat, zo schreef ik in mijn blog over stappen zetten door stil te staan.
In januari schreef ik over Herman Finkers, Benedictus, Maslow en de zin van het leven. In de afsluiting van zijn Oudejaarsconference haalde Herman Finkers afgelopen oudjaarsdag de heilige Benedictus van Nursia aan, de grondlegger van de Benedictijnse leefwijze. Volgens deze leefwijze is focus op wat je aan het doen bent en het accepteren van het imperfecte de basis voor een gelukkig leven.
Het gaat over een balans en een weegschaal waarbij je jezelf bent zowel in je werk als privé. Vervolgens schreef ik: “Een burnout is daarmee iets positiefs. Een burnout is een teken van jezelf aan jezelf zonder dat je het zelf bedacht. Dat je niet doet wat je zelf wil. En dat heeft dus niets te maken met je werk. Het gaat drie keer over jou zelf. Tel maar terug.” In een blog over jou, jezelf en jij haalde ik het boek ‘De zin van onzin‘ van Jeffrey Wijnberg aan, die als variant op de Benedictijnen stelt dat leven met het ‘ongerijmde’, het onlogische, juist gelukkig maakt.
En toen begon ik een paar maanden geleden eindelijk aan Stephen Covey’s meesterwerk ‘De zeven eigenschappen van effectief leiderschap‘. En ik zeg ‘eindelijk’ want dit boek is natuurlijk basiskost voor iedereen die zich ook maar een klein beetje bezighoudt met persoonlijke ontwikkeling en persoonlijke effectiviteit. Het boek gaat veel verder dan alle andere zelfhulpboeken. Het gaat er echt over een beter mens te worden. De originele titel ‘The seven habits of highly effective people’ dekt daarmee de lading ook veel beter. In onderstaand filmpje wordt het boek zeer helder toegelicht.
Ik ben blij dat ik het boek nu pas aan het lezen ben. Natuurlijk kende ik de basisprincipes al. De eigenschappen zelf zijn niet nieuw voor me. Tijdens het lezen vallen allerlei puzzelstukjes aan elkaar. Na elke bladzijde, na ieder hoofdstuk pak ik mijn telefoon weer voor een aantal notities. Zonder te willen multitasken wil ik juist dat het landt. Dat het niet verloren gaat.
Ik riep al langer dat je alleen door het maken van je eigen keuzes echt succesvol kunt zijn. Dit werd nog eens bekrachtigd door het tweede geluksgeheim in Patrick van Hees zijn tweede boek ‘De Geluksoma‘: ‘Maak je eigen keuzes’.
Ik heb het tot mijn missie gemaakt om mensen meer uit te lijnen op hun doelen. Omdat ik er van overtuigd ben dat je leven een stuk leuker wordt als je doet wat je leuk vindt. Daarbij word je effectiever, ben je productiever. En dat vindt de baas ook leuk. Covey legt de verantwoordelijk bij jezelf en stelt dat je alleen maar effectiever kan worden als je weet waar je heen wilt. Eigenschap 1 is daarom ‘Wees proactief’ en de tweede stelt ‘Begin met het einde voor ogen’. Daarna is het belangrijk de ‘Belangrijke zaken eerst’ op te pakken. En de definitie van ‘belangrijk’ heb je in de tweede eigenschap vastgesteld. Zoals in mijn eigen stappenplan de ‘wolk’ de koers bepaalt, kan je volgens Covey alleen maar prioriteren wanneer je weet wat voor jou prioriteit heeft.
Ondertussen liggen de afleidingen op de loer. De dopamine en adrenaline lonken. Hoe lekker het ook is een hele rits taken van je takenlijstje af te strepen, echt productief ben je als je lastige, grote taak eerst doet.
“Eat that frog”, zei Peter Taylor, auteur van ‘The lazy winner‘ tijdens een seminar en een masterclass die ik mede-organiseerde. Wanneer je je dag start met een taak waar je al heel lang tegen opziet, maar die je wel veel dichterbij je doelen brengt, kan je dag niet meer stuk. Dit is natuurlijk veel beter dan allerlei mailtjes, appjes en berichtjes die nergens over gaan. En zo schreef ik twee jaar geleden over waarom je veel egoïstischer en arroganter moet zijn.
Bij RTL Late Night zag ik Tony Crabbe over zijn boek ‘Nooit meer te druk‘.
Ik had al over het boek gehoord en zijn Tedx-talk gehoord. De koppen ‘Druk zijn is voor sukkels’ gingen over het web en die trokken mijn aandacht. Ook Crabbe stelt dat wanneer je voor jezelf scherp hebt wat voor jou belangrijk is en je daar je keuzes op baseert je nooit meer te druk kunt zijn. Het boek staat inmiddels in mijn boekenkast.
‘Druk zijn’ is mode geworden. Niet druk zijn is niet cool. Wat doe je dan de hele dag? Wordt het niet eens tijd dat je weggereorganiseerd wordt? En dus beantwoorden we onze mail direct. reageren we meteen op een appje. Covey deelt deze activiteiten in zijn timemanagement matrix in het derde of zelfs vierde kwadrant in.
Zo delen we onze dag in met de ‘crises’ uit kwadrant I, reageren we (dopamine! adrenaline!) op kwadrant III en kunnen we lekker een hele rits items uit kwadrant IV afstrepen aan het einde van de dag. Supernuttig!
Maar aan jezelf werken, problemen voorkomen in plaats van genezen, het staat allemaal in kwadrant II. Ook je oplaadpunten.
Ik heb me voorgenomen veel, heel veel meer tijd te plannen voor kwadrant II. Dagdelen blocken om echt nieuwe dingen te maken. Heel egoïstisch. Her en der wat arrogant door werk weg te schuiven naar collega’s. Die vervolgens alleen maar hun werk hoeven te doen om de taken op te pakken. En zo werk ik zowel aan mijn eigen meerwaarde als mijn eigen geluk. Het lukt me steeds beter. Met deze (enorme, sorry) blog als een van de gevolgen. Ook onze training gaat grote stappen vooruit. Ook het team waarin ik werk heeft er baat bij. Ook al duik ik af en toe even onder de radar.
En vervolgens kan ik met mijn opgedane kennis anderen weer van dienst zijn. En zo creëer ik een win-win. Terwijl dat pas de vierde eigenschap is. En die moet ik nog lezen.
Groeten,
Frank
Deze post (of een bewerking daarvan) is onderdeel van mijn boek ‘En nu jij!’. Klik hier voor meer info.
