John Mayer leerde mij vanavond een wijze les over de innovatieve kracht van Generatie Y. Een paar weken terug schreef ik op mijn eigen blog een korte biografie over het bewust geplande succes van John Mayer. Vanavond luisterde ik ‘Waiting on the world to change‘ van zijn album Continuum uit 2006. Hij zong:
Me and all my friends
We’re all misunderstood
They say we stand for nothing
There’s no way we ever could
Now we see everything is going wrong
With the world and those who lead it
We just feel like we don’t have the means
To rise above and beat it
Dat deed me denken aan Generatie Y. Met een scherpe blik zien zij precies wat er allemaal aan de hand is. Digitale transformatie, transparantie en vertrouwen, digital engagement, innovatie en disruptie, het zijn termen die niet noodzakelijkerwijs voor alle jongeren bekend zijn, maar dat hoeft ook helemaal niet. Het is gewoon de werkelijkheid van vandaag. Dat hoef je niet te vatten in moeilijke woorden.
John Mayer vervolgde in het refrein:
So we keep waiting (waiting)
Waiting on the world to change
We keep on waiting (waiting)
Waiting on the world to change
Its hard to be persistant
When we’re standing at a distance
So we keep waiting (waiting)
Waiting on the world to change
En daarmee maakt Mayer ineens duidelijk dat hij een 35-plusser is. “Jonge starters hebben veel zelfvertrouwen en lijden aan zelfoverschatting.” quotete ik vier jaar geleden een boek. Wars van hiërarchie en gezag denken zij een boardroom binnen te kunnen stappen om daar eens even te vertellen hoe het allemaal wel niet beter zou moeten.
Zingeving en geluk is waar het om draait bij de starters. De ‘eigen ik‘ staat centraal. Daarbij als vanzelfsprekend samenwerkend in zelforganiserende dwarsverbanden op basis van asynchrone wederkerigheid.
Het valt niet mee relevant te blijven in de huidige markt. Traditionele drivers voor verandering komen uit de hoek van de economie, technologie en wet- en regelgeving. Daarnaast beïnvloeden ontwikkelingen in de markt enerzijds en de veranderende focus van medewerkers anderzijds je organisatie.
“Deze veranderingen gaan we alleen maar bijbenen door de jonge generatie hier actief bij te betrekken. Sterker nog, zij kunnen het gaan doen.”, schreef ik drie jaar geleden. En zo is het. Er lijkt magie aan te pas te moeten komen om mee te kunnen blijven doen. ‘Pixie dust‘, noemde ik het vorige maand nog.
De leden van de Y-generatie gaan niet, zoals John Mayer het bezingt, aan de zijlijn staan wachten totdat de wereld verandert. Zij zijn juist van onschatbare waarde om de wereld juist mee te helpen aan te passen aan diezelfde nieuwe generatie klanten en medewerkers. Om tegenspraak te leveren. De vraag “Doen jullie dit altijd zo?” te stellen. Of te zeggen: “Maar dat is toch helemaal niet de bedoeling?”.
De kracht van de huidige generatie jongeren is tegelijk ook hun zwakte. Vandaag stond in het FD dat je de ‘millennials’ ruimte en macht moet geven, anders zitten ze binnen no time bij je concurrent. Ik draai dat dus om. Maak een oplossing van het probleem door ze juist die verantwoordelijkheid te geven. Onder begeleiding van een mentor meedenken over de echt belangrijke zaken. Met geld hou je ze niet binnen. Zingeving, weet je nog?
Twee weken terug stond in de Computable dat Ordina Young Professionals werft om te verjongen. Want “starters zijn gewoon minder duur dan ervaren professionals”. Nou zijn starters inderdaad minder duur dan ervaren professionals. Maar ze zouden wel eens veel waardevoller kunnen zijn voor een organisatie. En die reden om te verjongen vind ik een heel stuk belangrijker.
Groeten,
Frank
