In de zomer doen wij de loopbaangesprekken. Even stilstaan bij de vraag of je nog wel op het juiste spoor zit. Waar dat spoor dan toe leidt. Of het wel leuk is op het spoor. Of het niet teveel hobbelt. Of slingert. Een loopbaangesprek is helemaal geen gesprek. Het is een onderdeel van een denkproces. Het ‘stilstaan’ is wel een essentieel onderdeel.
De meeste van mijn blogs ‘schrijf’ ik als ik de hond uitlaat. Even niks. Een rondje door de wijk. Of door het bos.
Ik schreef al eens eerder over de verschillende golflengten waarop je hersenen actief kunnen zijn.
Hans Berger ontdekte in 1924 dat hersenen bepaalde golven produceren. Het spectrum van de hersengolven worden tegenwoordig onderverdeeld in Alfa, Beta, Theta, Delta, SMR en Gamma. Met iedere categorie kun je iets anders. Van slapen tot problemen oplossen. Meer lees je hier.
Hoe drukker je bent, hoe hoger de frequentie is van je hersengolven, hoe beter je in staat bent veel informatie te verwerken en acties te ondernemen. Besluiten met weinig impact kun je razendsnel inschatten en verwerken.
Maar complexere problemen of moeilijke beslissingen los je dan niet op. Daar heb je rust voor nodig. Een rondje met de hond dus.
Als ik de hond uitgelaten heb ben ik weer precies op de zelfde plek als waar ik vandaan vertrok. Namelijk thuis. Maar ik ben wel verder gekomen. Verder in mijn gedachten, met een probleem, of een inzicht.
Vaak genoeg gaat dat over mijn ontwikkeling. Over wat ik zelf nou echt leuk vind. Hoe ik mijn eigen werk zo kan shapen dat ik nog meer lol heb en ik nog meer waarde oplever.
Verder zijn door thuis te komen. Poëtisch bijna. Zou niet misstaan in een nummer van Bløf.
Nou schreef ik ook al eens dat de mensen om je heen meer aan je hebben als je egoïstischer bent.
De wereld is niet altijd even logisch.
Terug naar de loopbaangesprekken. Je moet dus stilstaan. En dat dwing je niet zomaar af. Het Eureka-moment komt pas als je het niet verwacht. Vaak gaan er dus ook meerdere gesprekken over heen en moet tussendoor ergens een kwartje vallen. Een gesprek, wat huiswerk, laten rusten, nog een gesprek, nog wat rust en dan het licht. Of niet natuurlijk. Maar dat zijn de mooie momenten. Je kunt het niet afdwingen, maar wel optimaal faciliteren. En alleen diegene die er actief mee bezig gaat en het ook kan laten rusten krijgt de mooie inzichten.
En daar doe ik het dan voor. En daar krijg ik dan weer energie en inspiratie door. En dan de herfst in. Het seizoen waarin de mooie plannen dan omgezet moeten worden in actie. Wij zijn er klaar voor.
Groeten,
Frank
Deze post (of een bewerking daarvan) is onderdeel van mijn boek ‘En nu jij!’. Klik hier voor meer info.
