Muziek maken als hobby heeft een hoop overeenkomsten met een carrière als professional. In beide gevallen maak je (als het goed is) gebruik van je talent, doe je iets wat je leuk vindt en wil je progressie boeken.
Zelf speel ik in een bandje, Route28. ‘Spelen’ is daar trouwens een mooie term voor. We bespelen onze instrumenten, maar doen het voor ons plezier. Het is dus een soort van spel. Het is een hobby waar veel tijd en geld in kan gaan zitten. En dat terwijl we er niets meer uit halen dan plezier.
Ik ben Daniel Pink’s ‘Drive’ aan het lezen. Dat boekt draait helemaal om die vraag waarom mensen doen wat ze doen. Waarom je werk zou doen dat niet goed betaalt. En dus ook waarom je zoveel tijd zou steken in het maken van muziek terwijl je er alleen maar geld moet bij leggen. Daarover later meer. Kijk ondertussen vast dit filmpje.
Als slagroom op de taart spelen we af en toe voor publiek. Het is niet makkelijk om optredens geregeld te krijgen.
De afgelopen weken hebben we daarom met de jongens een aantal opnames gemaakt. We willen wat kunnen laten horen. Met alleen een mooi praatje over wat we doen en dat we echt heel goed zijn (echt waar) kom je er natuurlijk niet. We moeten onszelf vermarkten. We moeten natuurlijk laten zien en horen dat we onze instrumenten beheersen. Maar bovenal moeten we een beeld neerzetten. Het juiste publiek aanspreken. Mensen moeten weten voor welke gelegenheid of locatie wij in te zetten zijn. Wij vullen de dansvloer niet. Wij doen het goed in de huiskamer. Op de achtergrond of juist om naar te luisteren. We kunnen best een receptie opluisteren, maar een bruiloftsfeest kan je beter aan ons voorbij laten gaan.
Dat moeten we allemaal overbrengen via onze Facebook en YouTube kanalen. Wanneer we het dan laten zien, moet de kijker overtuigd zijn dat wij de band zijn die hun evenement (of wat het dan ook is) kan komen opluisteren.
Als professional moet je precies hetzelfde doen. Je wilt in beweging blijven, schreef ik vorige keer al. Dan kun je ook filmpjes online gaan zetten, maar beter is het misschien om je CV en LinkedIn-profiel bij te houden en aan te laten sluiten bij datgene wat jij uit wilt stralen. Ook jij wil een bepaald beeld neerzetten zodat je potentiële nieuwe opdracht- of werkgever jou die nieuwe klus ziet doen. Je wil op het juiste podium terecht komen.
Dat betekent niet dat je tegen de tijd dat je een nieuwe baan zoekt aan de slag moet gaan. Want dan weet je allang niet meer wat je gedaan hebt. Als je ieder kwartaal of half jaar eventjes gaat zitten houd je je profiel actueel en borg je alle kennis die je hebt opgedaan.
Bovendien is het vaak zo dat wanneer je op gaat schrijven wat je allemaal hebt gedaan en wat je nu aan het doen bent, je erachter komt dat je eigenlijk al best veel hebt bereikt. Daardoor vind je misschien ineens je werk veel leuker. Of kom je erachter dat die volgende stap veel dichter bij is dan je eigenlijk dacht.
Ga dus aan de slag. En ontdek waar je staat. Zodat anderen dat ook kunnen ontdekken.
Veel plezier.
Groeten,
Frank
Gerelateerde blogs:
Over jouw rol in de branding (september 2011)
Over jouw rol in de branding II (mei 2011)
Over rollen in de branding (maart 2013)
Over een frame in de branding (maart 2013)
Deze post (of een bewerking daarvan) is onderdeel van mijn boek ‘En nu jij!’. Klik hier voor meer info.
