Oktober. Weinig maanden die zo weinig tot de verbeelding spreken als oktober. Het enige dat ik kan bedenken is een combinatie van regen, vallende blaadjes en niemand die op vakantie is. Files dus. En blaadjes op de rails.
Positief geredeneerd vanuit een professional services dienstverlener: hoge productiviteit!
De zomer is nu toch echt achter de rug. De winter moet zich nog aandienen. De eindsprint naar de Kerst is ingezet. Budgetten nog halen, of misschien juist nog op maken.
Hard werken dus. De laatste belangrijke maand van het jaar. Nu moet het gebeuren. Anders is het jaar voorbij. Tijd om na te denken heb je niet. Je ontwikkeling, innovatie, nieuwe projecten starten, even niet. Nu niet! Geen tijd. Knallen! Nu het nog kan. Op het randje van het jaar.
Maar het kan ook anders zijn. Ik heb vanmiddag bedacht dat ik mijn professionele leven en mijn ontwikkeling daarin niet meer in kalenderjaren, maar in gebroken boekjaren van augustus tot juli ga meten. Enerzijds ‘gewoon omdat het kan’, anderzijds omdat mijn ‘business planning’ altijd in de zomer plaatsvindt. En dat biedt een hoop voordelen.
Dat traject omvat altijd het lezen van een boek. Ben Tiggelaar bracht me in 2010 aan het denken. Berthold Gunster deed dat in 2011. Vorig jaar brachten een uitgave van de FD Outlook en wat losse artikelen mij nieuwe inzichten.
Ieder jaar heb ik wel wat. Ieder jaar weer nieuwe plannen. Steeds vaker een aanscherping van de vorige. In plaats van de gebruikelijke heisessie bepaal ik mijn strategie bij voorkeur op een strand of balkon. Zoals ik al in mijn vakantierelaas van 2010 schreef is juist die vakantie daar goed voor. Rust in de kop kan een Eureka-moment afdwingen.
Voor boekjaar 2013/2014 heb ik mijn inspiratie gehaald uit maar liefst drie boeken: The lazy winner van Peter Taylor, Fuck de regels van Ben Kuiken en De geluksprofessor van Patrick van Hees. Ondersteund door wat Intermediairs, wat columns, de Trendrede 2014 en wat artikelen zijn de volgende inzichten de basis voor het komende jaar:
- Als je geen lol hebt, doe je iets verkeerd. Als je geen lol hebt, heb je namelijk geen lol. En dat is zonde. Bovendien ontwikkel je je harder, werk je harder en val je meer op als je lol hebt.
- Je ontwikkeling helpt je om nog meer jezelf te worden.
- Je werkt voor jezelf, geef anderen ook de ruimte dat te doen. Doe niet het werk van een ander.
- Dat geeft jou ook de ruimte echt goed te worden in wat je doet. Resultaten te behalen. Stappen te zetten.
- Ontwikkelen doe je echter niet alleen. Zonder je omgeving gebeurt er helemaal niets.
- Processen en regels zijn er daarbij om je te helpen, niet omdat het moet.
- Dat betekent ook dat je zelf bepaalt wie je op welke manier in jouw ‘masterplan’ betrekt.
En omdat ik zeven punten genoeg vind houd ik het daarbij. De uitwerking vind je grotendeels in de vijf blogs die ik de afgelopen maanden online zette. De rest zal nog wel volgen. En ik verwerk het natuurlijk weer allemaal in het ding dat ooit een echt boek gaat worden.
Oktober is met mijn nieuwe planning verhuisd van het derde naar het eerste kwartaal. En omdat een goed begin het halve werk is, is het hartstikke logisch om met vernieuwde energie op een herzien pad de toekomst tegemoet te gaan. Te knallen. Het lijkt wel lente!
In 2010 schreef ik een blog over de lente. Interessant is het nu om te concluderen dat ik toen juist schreef dat de lente een periode kan zijn waarin mensen juist over de schutting gaan kijken, uitgekeken zijn op hun huidige (werkende) leven, huidige taken willen afstoten, weg willen. Het lijkt wel herfst. Maar dat komt juist goed uit. Als je dat doet en de kennis die je dan verwerft laat bezinken in de zomer, heb je de perfecte basis gelegd om je nieuwe jaar vorm te geven.
Doelredeneren? Of vallen er puzzelstukjes in elkaar?
Wie zal het zeggen. En wat maakt het ook uit. Ik ben weer een stapje verder. In de lente van mijn boekjaar. Herfst of niet.
Groeten,
Frank
Deze post (of een bewerking daarvan) is onderdeel van mijn boek ‘En nu jij!’. Klik hier voor meer info.
