Plezier, lol, fun. Of: verantwoordelijk, bijdrage, impact. Of: maatschappelijk, voldoening, zingeving.We zijn er allemaal naar op zoek. Misschien niet allemaal naar alles. Zeker niet allemaal even hard of expliciet. Maar we willen ‘leuke dingen doen’. En dan heb ik het over werk.
‘Leuk’ kent vele varianten. In ieder geval die negen waarmee ik deze post opende. Wat het lastig maakt is dat als je alleen maar doet wat je nu leuk vindt, je het risico loopt op een plek terecht te komen waar je dan niet wil zijn. Het is een dilemma waar ik nog geen oplossing voor heb.
Mensen die van hun hobby hun werk hebben gemaakt, zoals muzikanten, sporters en TV-presentatoren, moeten hun professionele bestaan vechten voor sponsorcontracten, naamsbekendheid en inkomsten. Slechts een enkeling kan er echt goed van leven. Los van die handvol BN-ers die er echt een langdurige carrière aan overhouden moeten de meesten op een bepaald moment een tweede carrière beginnen. Vaak in het verlengde wat ze al deden. Soms erebaantjes. Nog eens een lezing. Een reclame. Ergens als ‘expert’ over meepraten. Dit geldt met name voor sporters, maar er zijn zat uit elkaar gevallen bandjes en uitgerangeerde TV-persoonlijkheden die nu allemaal werk doen dat ver af ligt van hun definitie van ‘leuk’. Ik kan me niet anders voorstellen dan dat zij dagelijks terugdenken aan vervlogen tijden.
Ik druk iedereen op het hart vooral dat hart te volgen. Nu te leven. Op zoek te gaan naar je kracht en daar je werk van te maken. Maar ondanks dat je nu leeft leef je hopelijk straks ook nog. Dus kan je er toch ook maar beter voor zorgen dat het straks ook nog een beetje leuk is. Waar ligt dan dat omslagpunt tussen nu en straks? Bovendien, als je nu kiest voor nu is het maar de vraag of het ook zo gaat uitpakken als je je had voorgesteld.
Het heeft wat weg van basejumpen. Dat doe je volledig met je hart. Omdat je de ‘rush’ wilt ervaren. Tegelijkertijd doe je er alles aan wel veilig op de grond te komen. De angst te pletter te vallen is er altijd. Maar die angst moet je overwinnen. En zorgen dat je een goeie parachute hebt. Durf je het risico aan te gaan? Is de rush het risico waard?
Wat ik wel weet is dat als je alleen maar kiest voor later, dat je alleen maar dromen najaagt, je nooit tevreden wordt. Je nooit plezier hebt. Je achteraf terugkijkt en spijt hebt dat je niet geleefd hebt.
In de advocatenwereld en een deel van de consultancywereld geldt dat, wanneer je verder wilt komen, je 80-urige werkweken moet maken, moet publiceren, moet verkopen, moet presteren. En dan maak je kans om ‘Partner’ te worden. En een sloot geld te verdienen. Vraag is natuurlijk of die mensen dan gelukkig zijn. En al helemaal of ze dat tijdens de weg er naartoe waren.
Laatst hadden wij een sollicitant die in een in Nederland flink succesvolle band heeft gezeten. Wat nummer 1-hits gescoord. En nu op zoek naar werk. Natuurlijk de studie niet afgemaakt. Natuurlijk geen werkervaring. Wel op Pinkpop gestaan. En nu?
Profvoetballers hebben het geluk zich geen zorgen meer te hoeven maken om geld. Maar wel om te blijven leven op dat niveau. En al helemaal om inhoudelijk nog iets zinnigs te doen. Op hun tiende gescout, op hun zestiende prof. Op hun achttiende naar het buitenland. Op hun vijfendertigste met pensioen. En dan? Trainer worden maar? Technisch directeur voor een enkeling. Aan tafel bij Studio Sport.
Dan hebben wij ‘werkenden’ het nog relatief makkelijk. Maar ook wij lopen het risico nu een paar jaar alleen maar ons hart te volgen om straks ingehaald te worden door een volgende generatie. Of een eigen bedrijf te starten dat strandt en dan met niks te zitten. Waar is dan je parachute? Je kunt je hele carrière last hebben van verkeerde keuzes, maar het vervelende is dat je altijd pas achteraf weet wat de verkeerde keuze was. Moet je daarom niet springen?
Ik ben er nog niet uit. Het zal wel weer ergens in het midden liggen. En iets met je hart te maken hebben. Ik zoek verder. Ik heb meteen maar een boek gekocht. Kijken of dat me meer inzicht geeft. Ik hou jullie op de hoogte.
Groeten,
Frank
Deze post (of een bewerking daarvan) is onderdeel van mijn boek ‘En nu jij!’. Klik hier voor meer info.
