Ik ga even heel snel de diepte in. Maak de verbinding tussen heel veel van wat ik eerder geschreven heb. Ik verwijs naar een hele lijst eerdere blogs, waarin ook weer allemaal links zitten. Daardoor ben ik bang dat dit niet allemaal even goed te volgen zal zijn. Ik denk dat dit daarom de aanzet gaat zijn voor een tweede bundeling van blogs, zoals ik dat met mijn blogs over persoonlijke ontwikkeling ook doe. Hopelijk kan je me volgen. Wacht anders op de nieuwe bundeling.
Here we go.
Ik schreef al eens over het fabeltje dat individualisering heet. Er gebeurt van alles, en we worden wel meer op ons zelf gericht. Op onze eigen luxe, onze eigen progressie. Maar we kunnen het niet alleen. De wereld wordt steeds kleiner, waardoor we steeds directer contact hebben met alles en iedereen. De wereld ligt aan onze voeten, maar door onze focus op onszelf doen we zelf alleen nog maar ´leuke dingen´, waardoor we specialiseren en dus steeds nieuwe samenwerkingsverbanden moeten opzoeken om te kunnen overleven.
Kunnen samenwerken met je teamleden is daarmee belangrijker dan ooit. De vergankelijkheid van relaties neemt toe. Teams bestaan voor de duur van een project. Vlammen en resultaten boeken is essentieel. Tijd of geld om het fout te doen is er niet.
Daarmee kom ik terug op de sessie van deze week. Het ontdekken van de drijfveren en ook de kracht van individuen kan er voor zorgen dat een team op de juiste manier bij elkaar gezocht wordt. Een team met alleen theoretische denkers boekt geen resultaat. Een team met alleen maar ondernemers werkt niet samen.
Een test als die van Management Drives kan daar hulp bij bieden. Maar er zijn legio andere indelingen en tests. Met boerenverstand kom je trouwens ook een heel eind.
Koren op de molen van de groep organisaties waar onze gastheer van woensdag ook toe behoort. Geen nieuws misschien zelfs voor hen. Maar met al het bovenstaande wordt het wel steeds belangrijker hier de juiste aandacht voor te hebben.
Ik hoorde van de week nog iemand over de problemen bij een organisatie omdat ze daar willen dat iedereen ´alles´ kan. Terwijl er juist op natuurlijke wijze al duo’s gevormd zijn die rekening houden met elkaars krachten, met elkaars verschillen. Als je daar op inzet, met of zonder tests, kan je samen veel meer bereiken dan alleen.
Eén plus één is drie en zo. Simpele wiskunde.
Mensen kunnen niet alles, en willen al helemaal niet alles. Je moet doen wat je kan, niet kunnen wat je doet.
Laten we er mee beginnen dat we binnen onze eigen omgeving op zoek gaan naar complementaire samenwerking. Elkaar aanvullen. Samen beter. Dat werk. Je kent het wel. Gebruik je eigen kracht, je eigen talent. Het maakt jou wie je bent. En je talent gebruiken is pas echt ‘leuk’. En kan je in jouw omgeving je talent niet inzetten, dan zit je toch echt niet op de juiste plek.
Let’s go. Aan het werk. Use the force.
En zo komt ook deze post toch weer neer op jouw rol in je eigen ontwikkeling. Toch weer individualisering, egocentrisme en zelfontplooiing. Maar wel samen.
Viel wel mee, toch?
Groeten,
Frank
Deze post (of een bewerking daarvan) is onderdeel van mijn boek ‘En nu jij!’. Klik hier voor meer info.
