Een collega* van mij is linkshandig. Dus heeft ze moeite met netjes schrijven op een whiteboard. Maar ze is wel heel netjes, zegt ze. Dat komt omdat ze zo slim is. Want Einstein was ook linkshandig.Linkshandigen zijn vaak creatief. Of eigenlijk is het andersom. Je linker hersenhelft is je ‘cognitieve’ kant. Je ratio. De logica. In de rechter hersenhelft spelen zich de creatieve processen af. Je intuïtie, je emotie. Muzikaliteit. Je rechter hersenhelft stuurt ook de linkerkant van je lichaam aan. Dus als je creatief bent, komt dat vaak doordat je rechter hersenhelft sterker ontwikkeld is, waardoor de kans ook groter is dat je met links beter kunt schrijven dan met rechts. Kijk ook maar eens hoeveel muzikanten linkshandig zijn (Jimi Hendrix, Paul McCartney, Paskal Jakobsen, Thomas Acda).
Terug naar de anekdote. Er lopen enkele waarnemingen door elkaar heen, losjes gebaseerd op de geschetste theorie. Linkshandig omdat ze creatief is, dus slim, dus gestructureerd. Dat is te kort door de bocht. Er zit nog een stap tussen.
Ieders sterkte is ook zijn zwakte. Iemand die heel creatief is, is vaak minder goed in staat in structuren te denken. Hierdoor moet hij overcompenseren om niet de weg kwijt te raken. Dus juist heel goed alles ordenen om de structuur te kunnen zien. Hoe chaotischer het bureau, hoe gestructureerder de persoon (uitzondering zijn de echte chaoten, maar die zijn dan ook echt altijd alles kwijt).
In sollicitatiegesprekken wordt hier vaak (bewust of onbewust) aan gerefereerd, bij de vraag naar ontwikkelpunten (vaak zwakke punten genoemd). Minder sterke punten worden verbloemd met de positieve kant er van. “Ik kan heel erg van de details zijn, maar dat is juist een sterk punt!” Het is de kunst er uit te halen in hoeverre de valkuil achter de competentie een probleem vormt. Hoe goed de sollicitant (of medewerker, of jijzelf) er mee om kan gaan. Een ontwikkelpunt wordt nooit een sterk punt. Dat kan niet. Maar je kunt er wel zoveel trucjes voor hebben aangeleerd dat het geen probleem meer vormt in je dagelijkse werk. Je ontwikkelpunten ontwikkel je dus ook eigenlijk niet, je ontwikkelt workarounds, manieren om er geen last van te hebben.
En dat is ook best een uitdaging.
Groeten,
Frank
*De anekdote is licht gedramatiseerd.
Deze post (of een bewerking daarvan) is onderdeel van mijn boek ‘En nu jij!’. Klik hier voor meer info.
