Een quote die ik veel gebruik is ‘De waarheid? Die bestaat niet!’ Ik geloof dat er veel meer kan dan wat we denken. En ik geloof dat we de wereld allemaal bekijken door onze eigen gekleurde bril. Op basis van onze kennis, ervaringen en opvoeding. Ondertussen zijn we allemaal ontzettend overtuigd van ons eigen gelijk. Ieders ego verdedigt zichzelf en doet ons denken dat wijzelf en alleen wijzelf de wijsheid in pacht hebben.
Dit zorgt voor een hoop gedoe op de werkvloer. Precies dezelfde situatie wordt door ons allemaal op geheel eigen wijze gezien en ervaren. Zo kon het gebeuren dat een manager en zijn teamleiders mijlenver uit elkaar gedreven waren terwijl beide ‘kampen’ alleen maar het beste voor de afdeling wilden. In een ander team heerste de waan van de dag en werd er nooit gepraat over hoe het beter kon.
Verwachtingen
In beide teams werd er vooral heel hard gewerkt. De productie, de waan van de dag, de klant, geld verdienen, allemaal heel belangrijk. Maar even stil staan en eens aan de ander vragen wat hij nou eigenlijk bedoelde? “Nee, geen tijd voor, we moeten door. We kunnen deze opdracht niet laten liggen!” Ondertussen stapelen frustraties zich op. Omdat verwachtingen niet uitgesproken worden kunnen ze ook niet worden waargemaakt. “Ja, maar het is nou toch wel een keer duidelijk wat je moet doen? Je werkt hier nu tien maanden! Ik verwacht van iemand met jouw salaris wel meer hoor.” Maar wat die verwachting dan is?
Dialoog
Het afgelopen jaar heb ik verschillende teams mogen begeleiden. Een kloof tussen het hoger management en het middenkader, vaak veroorzaakt door een strategie die onvoldoende helder is. Een team waarin onvoldoende samengewerkt wordt, waar vaak een gebrek aan vertrouwen is. Of een ondernemer of directeur die energie mist in zijn team, wat kan duiden op een gebrek aan aandacht voor persoonlijke ontwikkeling en autonomie. Daarnaast krijgen we vragen voor de ontwikkeling van leiderschapsvaardigheden, het identificeren en wegnemen van belemmeringen in de operatie en het opzetten van structuren voor communicatie en feedback. Het opzetten van een eenvoudige overlegstructuur neemt vaak al veel onduidelijkheid weg. Even uit de operatie, even zitten en elkaar in de ogen kijken. De meest simpele dingen leiden vaak tot de meest complexe conflicten en zijn op te lossen door er vijf minuten met elkaar over te praten.
Dat praten wordt gemakkelijker als je van elkaar weet wat de gedragsvoorkeur van de ander is. Is iemand van de feiten, van de utopische droombeelden, van de mensen en de harmonie of van de resultaten? En daaronder: welke eigenschappen maken dat dit gedrag naar boven komt in bepaalde situaties?
Wij starten onze programma’s daarom altijd met de inzet van Lumina Spark. Het belangrijkste onderscheid van deze tool ten opzichte van andere kleurenmodellen is dat het afstapt van het hokjesdenken. Mensen ‘zijn’ niet blauw of geel of rood, maar vertonen bepaald gedrag in bepaalde situaties.
Door dit van jezelf en van elkaar te weten wordt de dialoog geopend. We hebben het in onze workshops ook altijd over perspectieven. En over ‘de waarheid’. Zelf gebruik ik altijd de simpele situatie ‘het regent’. Laatst kwam ik ergens binnen en opende met de oerhollandse “Wat een weer hè?” Het regende, het was grauw, koud en guur. “Ja,” zei hij, “ik hou daar altijd wel van. Ik word daar altijd een beetje melancholisch van. Lekker.” Ik moest lachen.
Aannames
De meeste mensen zien hiernaast een witte driehoek. En meestal roept iemand even later: “Pacman!” Tijdens een sessie een paar weken terug had ik voor het eerst iemand die er kazen in zag. Is allemaal waar. En ook allemaal niet.
Dit doen we allemaal elke dag de hele dag. We vullen van alles in. We doen allemaal aannames. En denken dat andere mensen dat op dezelfde manier doen.
Denk niet voor de ander
We denken dat andere mensen allemaal dingen denken. Terwijl we niet telepathisch begaafd zijn. Tenminste, dat is mijn overtuiging. We passen ons gedrag aan op basis van wat we denken dat andere mensen denken. En dus doen we dingen toch maar niet. Of juist wel, tot ergernis van de ander.
Praat met elkaar en bedenk dat wat jij denkt dat de ander denkt alleen maar in jouw hoofd bestaat. Stel zaken ter discussie, verplaats je in de ander en stel simpel de vraag of dat wat jij denkt klopt.
Wil je ook eens verder praten? Stuur me een mailtje.
Groeten,
Frank
