Over hoe cool het is om te zeggen dat je niet druk bent

weegschaal
“Jij bent ook altijd druk, hè?”, hoor ik vrij vaak. Maar stiekem is dat helemaal niet zo. Ja, ik ben verantwoordelijk voor een van onze grootste klanten, ik geef trainingen, ik zit in wat projectgroepen, bemoei me graag met alles waar ik denk een steentje te kunnen bijdragen om het bedrijf beter te maken, ik schrijf blogs. En dan heb ik ook nog een gezin, twee kinderen, een hond. O ja, en natuurlijk mijn eigen bedrijf!
Maar nee, ik ben niet heel vaak druk. “Druk zijn is een keuze”, antwoord ik vaak.
Ik maak dingen graag simpel. En ik leg de verantwoordelijkheid graag bij jezelf. Mijzelf in dit geval. En sinds ik Tony Crabbe in maart zag bij RTL Late Night, zeg ik: “Druk zijn is voor sukkels”.
Maar kan je dan zomaar zeggen dat je niet druk bent? Hoe cool ben je dan?
In april concludeerde ik dat je door het maken van de juiste keuzes veel effectiever te werk kunt gaan en je uiteindelijk veel meer oplevert. En die keuzes maak je op basis van wat voor jou belangrijk is. En wil je weten wat voor jou belangrijk is, moet je mijn training volgen, schreef ik in mei met een kleine knipoog.

Inmiddels ben ik een eind op weg in ‘Nooit meer te druk‘, het boek van Tony Crabbe. Zoals verwacht gaat Crabbe in op het maken van keuzes. Vergaderingen aan je voorbij laten gaan. Mailtjes niet beantwoorden, maar gewoon wegmikken. Mensen niet terugbellen. Je agenda blokken zodat je tijd hebt om iets af te maken. Accepteren dat de wereld echt even zonder jou kan. Sterker nog, dat de wereld misschien wel heel even beter af is zonder jou.
Druk zijn is hip. Als je niet druk bent kan het lijken alsof je niet belangrijk bent. Andersom ervaar ik dat het heel makkelijk is om druk te lijken, zelfs als je dat eens zo had bedoeld. Verstuur een keer een mail om elf uur ‘s avonds en je hebt de hele avond gewerkt. En ook al had je ‘s middags de kinderen uit school gehaald, als je ‘s avonds een verslag uitwerkt draai je direct overuren.
Een lege inbox is een statussymbool geworden, maar tegelijk een risico.

Het vorige boek dat ik uit las was ‘Het slimme onbewuste‘ van Ap Dijksterhuis. Een boek dat al langer op mijn leeslijst stond. Een klassieker eigenlijk (hier een mooie samenvatting). Daaruit leerde ik dat je onbewuste 200.000 keer meer verwerkingscapaciteit heeft dan je bewuste. Je bewuste kan ook eigenlijk maar één ding tegelijk waarbij je onbewuste ondertussen allerlei andere taken ogenschijnlijk automatisch uitvoert. Terwijl veel mensen proberen door bewuste aandacht en to do lijstjes hun dag te ordenen om zo succesvol te zijn. Als je weet dat je onbewuste zoveel beter je werk kan doen dan je bewuste, is het eigenlijk heel dom om telkens je best te blijven doen om problemen bewust op te lossen.

Door de enorm toegenomen hoeveelheid impulsen wordt het steeds lastiger om je onbewuste zijn werk te laten doen. Een momentje rust vullen we direct met nieuwe impulsen: we pakken de telefoon uit onze zak. Het aantal emails en whatsappjes neemt toe en daarnaast hebben we natuurlijk Facebook, LinkedIn, Instagram en Twitter met alle berichten, meldingen en updates. En dan alle andere apps met alle pushmeldingen, al het 24/7 nieuws. We maken het ons zelf lastig om rust te pakken. Terwijl rust juist zo belangrijk is voor onze effectiviteit. Af en toe even uit gaan, in plaats van altijd aan, tipte ik in maart.

Ik heb het begin van de ochtend en het eind van de middag in mijn agenda geblokt. Vervolgens werk ik ‘s avonds nog een uurtje. Of twee. Stuur ik in alle rust die mails waar ik overdag geen tijd voor heb of geen prioriteit aan geef. Of waar ik gewoon even wat minder hectiek voor nodig heb.

En als echt dat moment komt dat ik zeg dat ik druk ben, dat ik het overzicht niet meer heb, dat ik het allemaal niet meer op tijd af ga krijgen, dat de voor de hand liggende oplossing zou zijn om echt een avond door te halen, dan ga ik sporten. Weg uit de kortsluiting. Stappen zetten door stil te staan. Even niks. Het onbewuste de chaos laten ordenen. Daarna zijn drie mailtjes genoeg om de hele bende in een keer plat te slaan.
In onze training ‘Outside the box denken’ behandelen we de uit 1924 stammende theorie van Hans Berger, over verschillende typen hersengolven en welke ideaal zijn om tot oorspronkelijke, vernieuwende ideeën te komen. Bij rust, of beter nog, net voor het slapen gaan of bij het wakker worden ontstaan de beste ideeën. Wanneer je uit alle macht gaat proberen een creatief idee te bedenken, gaat de frequentie van je hersengolven alleen maar omhoog en ben je alleen nog in staat simpele problemen op te lossen en snelle vragen te beantwoorden.
Je bewuste even laten gaan, even ‘uit’ in de sportschool en je onbewuste werkt de mailtjes vast voor je uit, schrijft verslagen en memo’s, of blogs. En als ze af zijn worden ze doorgegeven aan je bewuste, dat het alleen maar hoeft op te typen. Met rust in je hoofd tot gevolg. Heerlijk.

Dat onbewuste gebruiken we steeds minder omdat we altijd maar alle impulsen binnen laten komen.
Met het maken van to do lijstjes en planningen proberen we de wereld te controleren. Maar dat kunnen we helemaal niet. We houden geen rekening met de waarheid van vandaag. Er gebeuren dingen. Daarom mislukken projecten. Daardoor kunnen we alleen maar ontevreden zijn over het eindresultaat. Je haalt je doel niet. Life is what happens while you’re busy making other plans.
We bouwen geen ruimte in voor de werkelijkheid.

Want dat moet je doen. De werkelijkheid accepteren. Mailtjes die naar het halve bedrijf gestuurd worden door anderen laten beantwoorden. Die meeting aan je voorbij laten gaan. Uitgelijnd op je doelen de juiste keuzes maken. En dat vereist moed. Want het is niet cool om te zeggen dat je niet druk bent. Met je beentjes op tafel even alles laten bezinken. Dat is raar. Dat is anders.

Maar als je het durft zal je zien dat het leuker wordt. En daar is het toch allemaal om te doen.

Groeten,

Frank

Deze post (of een bewerking daarvan) is onderdeel van mijn boek ‘En nu jij!’. Klik hier voor meer info.

Frank Oeben

Frank Oeben

Teamcoach en coach voor professionals en ondernemers. Eerst actieve stilstand, dan gerichte beweging. Van het afpellen van het werkelijke probleem naar daadwerkelijke actie om verder te komen. Constant onderzoekend, experimenterend en beschouwend. In mijn podcast luister je naar gesprekken waarin we het leven bespreken en bespiegelen. In mijn blogs lees je over mijn inzichten en ervaring. Deze vertaal ik naar boeken. En naar liedjes, die je ook op Spotify beluistert.

En nu jij!

Als je nog niet uitgelezen bent, er staan nog 350 blogs voor je klaar. En bijna 100 podcasts. Of bestel een van mijn boeken.
Wil je een mailtje krijgen als er een nieuwe blog of podcast online staat en mijn boek ‘En nu jij!’ als ebook ontvangen? Schrijf je dan in voor mijn update.
Maar van lezen en luisteren alleen kom je niet vooruit. Wil je echt aan de slag? Start dan vandaag nog met mijn coachingsprogramma of schrijf je in voor een training.